Κυριακή 22 Μαρτίου 2015

Οι χρήσιμοι και οι ηλίθιοι



Ο γνωστός και μη εξαιρετέος  Λένιν, που κάτι ήξερε απ’ αυτά, είχε πει πως το 60% των μελών του κόμματος (ένα είναι Το κόμμα) είναι « χρήσιμοι ηλίθιοι». Κι αν αυτό ισχύει για Το κόμμα, φανταστείτε σε τι ποσοστό θα ισχύει για τους εθνικιστές. Που δεν έχουν ούτε τη στοιχειώδη λογική να κατανοήσουν έστω και τα αυτονόητα.

Όπως, για παράδειγμα, την τεράστια χρησιμότητα των ορδών των λαθρομεταναστών που κατακλύζουν τη χώρα μας, ιδία δε την πρωτεύουσα. Και δε μιλάμε για τα θεωρητικά, όπως πολυπολιτισμικότητα, διασταυρώσεις και τα τοιαύτα. Εδώ μιλάμε για τα εντελώς πρακτικά, όπως φθηνή και ανασφάλιστη εργασία, απάλειψη συνδικαλισμών και παρόμοιων αναχρονισμών που εμποδίζουν την ανάπτυξη κλπ.


Ευτυχώς υπάρχουν και τα φωτισμένα μυαλά. Όπως ο Υπουργός Άμυνας, που πηγαίνοντας παραπέρα, ανακάλυψε και την, εθνικών διαστάσεων, μέγιστη πολιτική και διπλωματική χρησιμότητά τους, ως όπλο (αντ)εκβιασμού πλέον: αν οι εταίροι μας συνεχίσουν να μας πιέζουν, τους δίνουμε ελληνικές ταυτότητες και τους στέλνουμε, ως Ευρωπαίους πολίτες πλέον, να καταλάβουν με μαζική έφοδο τις χώρες τους (που δεν έχουν ούτε τη χωρητικότητα, ούτε τις αντοχές της δικής μας). Να θυμήθηκε άραγε, τον άλλο ευτραφή φωστήρα της πολιτικής, που ως υπουργός εξωτερικών πριν από 20 χρόνια ρωτούσε (τους ίδιους εταίρους) «πέστε μας πόσους λαθρομετανάστες θέλετε να σας τους στείλουμε»; Επιτυγχάνοντας προφανώς την άτακτη υποχώρησή τους, μια που απ’ όσο θυμάμαι, δεν τους στείλαμε κανένα.

Τώρα, βέβαια, μην περιμένουμε να είναι όλα ρόδινα. Για παράδειγμα, μόνο ρόδινο δεν ακούγεται το ότι ο υπουργός Άμυνας της χώρας ΑΓΝΟΕΙ το γεγονός πως, για οποιαδήποτε οργανωμένη χώρα, είναι θέμα ωρών η άρση της ισχύος των ελληνικών ταξιδιωτικών εγγράφων στην επικράτειά της, ή η επιβολή κάθε είδους περιορισμών. Με αποτέλεσμα οι στρατιές των νεόκοπων Ελλήνων να ξεμείνουν στη νέα πατρίδα τους, ή να γυρίσουν πίσω ¨με το ίδιο  εισιτήριο¨.  Κι αναρωτιέται κανείς, τι στην ευχή θεωρεί ως δουλειά του; Να στρογγυλοκάθεται  και να περιμένει να του φέρουν να υπογράψει προμήθειες , προαγωγές και μεταθέσεις; Α, και ενίοτε να εκτελεί βομβαρδισμό με στεφάνια (για απόβαση ούτε συζήτηση, μην αγριέψουν και εκείνοι οι ασυμμάζευτοι γείτονες).

Ευτυχώς, δεν εξαντλούνται στον ΥΠΕΘΑ οι μυαλωμένοι της κυβέρνησης. Έτσι, κάποιοι (και κάποιες) αντελήφθησαν έγκαιρα ότι, εντός ή εκτός χώρας, οι νεόκοποι Έλληνες πολίτες δεν παύουν να είναι μια πολύτιμη (και εν δυνάμει κρίσιμη) μάζα νέων ψηφοφόρων η οποία, σε εποχές που οι παλιοί ψηφοφόροι εγκαταλείπουν τις καθιερωμένες κομματικές στάνες με μούντζες και μαύρες πέτρες, φαντάζει πιο λαχταριστή και από ξερολούκουμο.

Έσπευσε λοιπόν η αρμόδια προς τούτο υφυπουργός, να καλοπιάσει και να προκαταλάβει το νέο τμήμα του ¨αφέντη λαού¨, υποσχόμενη δωρεάν φιλοξενία (έστω και στους διαδρόμους του υπουργείου), φαγητό, περίθαλψη, ενσωμάτωση και όλα τα καλά του Θεού.

Μόνο για τους λαθρομετανάστες, όπως διευκρίνισε προς αποφυγή παρεξηγήσεων. Διότι κάποιοι εαυτούληδες, πίστεψαν πως τα περί ανθρωπιστικής κρίσεως που μαστίζει τη χώρα μας, τους αφορούσαν. Επειδή, λέει, έχασαν δουλειά, σπίτι, ελπίδα κλπ. Επειδή, λέει έμειναν άποροι κι ανασφάλιστοι στους πέντε δρόμους. Ας το καταλάβουν πως δεν ξεγελούν την (αριστερή)  κυβέρνηση με τη δήθεν κακομοιριά τους. Έχουν τόσο χρήμα σε σεντούκια και μαξιλάρια, που μπορούν να περάσουν μια χαρά και να πληρώσουν για κάθε αναξιοπαθούντα πολιτικό, εργολάβο, θεσμό, δανειστή, θεσμικό επενδυτή, τοκογλύφο, ιδρυτή ΜΚΟ και φυσικά τους ¨συνανθρώπους μας που ήρθαν εδώ με το όνειρο μιας καλύτερης ζωής κλπ¨. Στο κάτω – κάτω της γραφής, η δική τους ψήφος είναι δεδομένη (όπου είναι). Για τις νέες (παρθένες) ψήφους ψαχνόμαστε τώρα. Που θα δοθούν σε όποιον υποδείξουν οι αυτόκλητοι ιμάμηδες, χαλίφες και δε συμμαζεύεται. Και για τις οποίες θα σκοτώνονται όλοι του ¨τόξου¨. Όπως και για αυτές των τουρκοφρόνων της Θράκης.

Θυμάται άραγε κανείς το γνωστό βοσκό του Αισώπου; Αυτόν που όταν ένα κοπάδι αγριοκάτσικα, εξαναγκασμένα από την κακοκαιρία και την έλλειψη τροφής, ενώθηκαν με το δικό του κοπάδι, θέλησε να τα καλοπιάσει για να μείνουν. Και βάλθηκε να τα ταΐζει όσο καλύτερα μπορούσε, στερώντας τροφή από τα δικά του.

Κάπως έτσι σκέφτονται και ενεργούν οι πεφωτισμένοι (πλην εκλεγμένοι)  κηδεμόνες μας. Και ο λαός, τυφλωμένος από τους αργυρώνητους λαοπλάνους, που τόσο ανόητα έχει ταυτίσει με την ¨ενημέρωση¨ και (παρ)ακολουθεί χωρίς να αναζητεί άλλη διέξοδο, υποφέρει και περιμένει ¨να κάνουν κάτι¨. Τι;  Κά’να θαύμα ίσως; Επίσημα τουλάχιστον, η Αριστερά δεν αναγνωρίζει θαύματα.

Και μάλλον δεν αναγνωρίζει και το «μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι». Γι αυτό και αναθέτει την –τόσο βολική- ηλιθιότητα του λαού στους πολύ πιο φερέγγυους (και ελεγχόμενους) ψευδοπροφήτες, των εφημερίδων και της οθόνης.

Σχετικά με το τέλος του Αισώπειου μύθου; Με την Άνοιξη, τα αγριοκάτσικα εγκαταλείπουν τον πλεονέκτη βοσκό, αντιλαμβανόμενα ότι τα περιμένει η ίδια μεταχείριση και προτιμώντας αυτό που τους είναι οικείο.

Το ίδιο θα συμβεί και με τις κομματικές στάνες, μεσολαβούντος κάποιου – όχι μακρού – χρονικού διαστήματος. Διότι, με τόσο μεγάλη και συμπαγή μάζα ψηφοφόρων, η ανάδειξη ενός αμιγώς ισλαμιστικού κόμματος  δεν είναι απλά λογικά αναμενόμενη, είναι νομοτελειακή.

Όσο για τους  Εθνικιστές, αυτοί έχουν καταδικαστεί. Όχι στη συνείδηση του κόσμου, όπως μετ’ επιτάσεως επαναλαμβάνουν πολιτικοί και χειραγωγοί της κοινής γνώμης. Απλά, όταν η πραγματικότητα είναι μια ζοφερή έρημος, ποιος πάει μέχρι εκεί μόνο και μόνο για να ακούσει κάποιους να φωνάζουν;



                                                                                             
Ο Αμφισβητίας