Δευτέρα 25 Απριλίου 2016

Το πραγματικό τέλος του Αθανάσιου Διάκου (μην διαβάσετε αν δεν αντέχετε..)





                                   (του Ευθύμιου Χριστόπουλου, εκπ/κού-δημοσιογράφου)

Το καλοκαίρι του 1947 ως μαθητής της Β' τάξης της Εκκλησιαστικής Σχολής Λαμίας, δέχτηκα την παρακίνηση του αείμνηστου Διευθυντού της Δημητρίου Κρικέλα να συγκεντρώσω πληροφορίες από γέρους Λαμιώτες που τις είχαν από τους πατεράδες τους, για ποιο ήταν το πραγματικό τέλος του Αθανασίου Διάκου. Ταξι­νομώντας αυτές που συγκέντρωσα, είδα ότι τέσσερες ήταν ακριβώς ίδιες, αν και προέρχονταν από γερόντια που ζού­σαν σε διαφορετικά σημεία της Λαμίας ο καθένας και μά­λιστα ένας παππούς ήταν απ' τη Ροδίτσα. Διασταυρώνοντας τες αργότερα, με όσα διάβαζα άλλα, καταλάβαινα ότι αυ­τές που είχα ήταν ασφαλώς οι σωστές. Το κύριο σημείο τους και κοινό, ήταν ότι τρεις Έλληνες, όταν έπιασαν το Διάκο και τον έφεραν στη Λαμία, τον έκλεισαν σ' ένα πα­λιό κι εγκαταλειμμένο χάνι, εκεί που σήμερα έχει οικοδο­μηθεί το Λαογραφικό Μουσείο Λαμίας στην οδό Καλύβα - Μπακογιάννη. Αυτοί οι τρεις είχαν περάσει πίσω - δυ­τικά - στο χάνι και από δύο μισοχαλασμένα παραθυράκια είχαν παρακολουθήσει όλη τη νύχτα όλα όσα έγιναν μέσα στο χάνι, τα οποία και αναφέρω στη συνέχεια.:

Σάββατο 9 Απριλίου 2016

ΠΕΡΙΚΛΗΣ ΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ, Ο ΕΛΛΗΝ ( ημέρα μνήμης 10 Απριλίου 1910)






Πεθαίνετε, διότι εσκοτώσατε το Πνεύμα.
Ενόσω δεν αναστηθή και αναστηλωθή το Πνεύμα,
αδύνατον να αρχίση η υπάρχουσα Ζωντανή Ελλάς.
Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)

Διά να είναι η Φυλή εις το χάλι που είναι,
φανερόν οτι οι τωρινοί Έλληνες
είσθε οι χειρότεροι που υπήρξαν ποτέ.
Περικλής Γιαννόπουλος (1870-1910)


Τό νά αυτοτιτλοφορείσαι "Ελλην" καί τό νά έχης συνείδηση τί αυτή η έννοια σημαίνει, είναι δύο διαφορετικά πράγματα. "Ελλην" δέν είναι νά έχης ταυτότητα καί υπηκοότητα αυτού τού Κράτους πού θέλει, χωρίς νά τ' αξίζη, νά λέγεται "Ελλάς". "Ελλην" σημαίνει Φώς καί Πνεύμα. Σημαίνει Άνθρωπος καί Εξανθρωπιστής. Σημαίνει Αρετή καί Κάλος κι Ανδρεία. Σημαίνει Ελευθερία καί Δίκαιον καί σεβασμό Ετεροδόξων. "Ελλην" σημαίνει Αρμονία καί Ηθος καί Ερως γιά τήν Φύση καί τόν Κόσμο. Βαρύ τό φορτίο τής κληρονομιάς ενός τέτοιου ονόματος καί λίγοι έχουν τό δικαίωμα νά τό φέρουν.
Ο Περικλής Γιαννόπουλος υπήρξε Ελλην! Ελάτρευσε τήν έννοια "Ελλάς" σέ όλη τήν πληρότητά της, τραγούδησε σέ μιά κοινωνία Κουφών, αυτήν τήν Ελλάδα, έζησε μιά ζωή γεμάτη από Ελλάδα καί πέθανε μ' έναν Ελληνοπρεπή, θυσιαστικό θάνατο - σάν Ηθοποιός Αρχαίας Τραγωδίας - φωταυγάζοντας στούς τυφλούς καί κραυγάζοντας στούς κουφούς τήν έννοια "Ελλάς". Γι' αυτά του τά εγκλήματα, καταδικάστηκε απ' αυτή τή μικρόψυχη κοινωνία τών τυφλών καί κουφών καί τό Ανθελληνικό, Ρωμαίικο κράτος, στή μέγιστη ποινή τής Λήθης, τήν οποία εκτίει ακόμη.
Οι Ιδέες του όμως ενέπνευσαν καί επέζησαν μέσα από τά έργα τών φίλων του: τού Κωστή Παλαμά, τού Ανδρέα Λασκαράτου, τής Μυρτιώτισας, τού Αγγελου Σικελιανού, τού Γρηγόρη Ξενόπουλου, τού Ιωνος Δραγούμη, τού Βλάσση Γαβριηλίδη, τού Πικιώνη καί πολλών άλλων. Ιδέες πού σημειοθέτησαν, εχάραξαν καί ευχήθηκαν αυτό που ο ίδιος έλεγε "Ελληνική Αναγέννηση".

Παρασκευή 8 Απριλίου 2016

«Τὰ πρόβατα ἀπεργοῦν, ζητώντας καλύτερες συνθήκες σφαγῆς»



«Ασχρόν στι σιγν,
τς λλάδος πάσης δικουμένης»
Δημοσθένης
Γράφει Δημήτρης Νατσις,
Δάσκαλος - Κιλκς

ωάννης Μεταξάς, «δικτάτορας», «φασίστας», λίγο μετ τ νδοξο «ΟΧΙ» στν φασίστα Μουσολίνι, στ πρτο πουργικ συμβούλιο, πο γινε τ πρω τς 28ης κτωβρίου το 1940, φο, κάνοντας τν σταυρό του, πέγραψε τ διατάγματα γενικς πιστράτευσης, ζήτησε π τος πουργος του τν γκριση νόμου μ μόνο ρθρο του τ ξς:
«Οδες λλην καθίσταται πλουσιώτερος κ το πολέμου».
(π τ βιβλίο, «1940 - γνωστος πόλεμος: λληνικ πολεμικ προσπάθεια στ μετόπισθεν», κδ. «Πατάκης», σελ. 106, τς Μαρίνας Πετράκη, ποία εναι διδάκτωρ το πανεπιστημίου το Κέντ). Στ διο βιβλίο διαβάζουμε:
«Μ τν κήρυξη το πολέμου, καθς λλοχεύει κίνδυνος μαζικς νάληψης τραπεζικν καταθέσεων, Τράπεζα τς λλάδος, μετ π διαταγ τς κυβέρνησης, εδοποιε μ γγραφό της λες τς τράπεζες, ν περιορίσουν τς ναλήψεις τν καταθετν μέχρι το ποσο τν 3.000 δραχμν». (σελ. 127).

Κυριακή 3 Απριλίου 2016

«ΑΥΤΗ Η ΜΑΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΕΛΛΑΣ!»


Μύνημα το Λ/γου .. νδρέου Φ. Πετροπούλου

Τν εδα ν βαδίζει μέσα στν βροχή, 

μέσα στν έρα.
Ε
δα τ πρόσωπό της,
τ
βλέμμα της,
τ
ν γροθι προτεταμένη στ ψος το μου,
πως μες ο στρατιώτες.
Βάδιζε μόνη,
ντίθετα πρς λους,
το
ς τρομαγμένους π τν καιρό
το
ς φοβισμένους π τν δόξα τς μέρας
Βάδιζε μόνη μέσα στν λεωφόρο,
διαφορντας πο λοι τρεχαν ν κρυφθον.
ηδιασμένη πο θνοφοβικ γεσία το τόπου της ψαχνε δικαιολογίες ν πουσιάσει.