Να πάρουμε μια σταγόνα απ΄ το αίμα σου
να καθαρίσουμε το δικό μας,
να πάρουμε μια σταγόνα απ΄ το αίμα σου
να μπολιάσουμε το δικό μας,
να πάρουμε μια σταγόνα απ΄ το αίμα σου
να βάψουμε το δικό μας,
να βάψουμε το δικό μας,
να μη μπορέσει πια ποτές
να το ξεθωριάσει ο φόβος.
να το ξεθωριάσει ο φόβος.
Να πάρουμε το τελευταίο σου βλέμμα
να μας κοιτάζει μην ξεστρατίσουμε,
να μας κοιτάζει μην ξεστρατίσουμε,
να πάρουμε την τελευταία σου εκπνοή
να ΄χουμε οξυγόνο ν΄αναπνέουμε
χιλιάδες χρόνια,
να ΄χουμε οξυγόνο ν΄αναπνέουμε
χιλιάδες χρόνια,
να πάρουμε τις τελευταίες σου λέξεις
να ΄χουμε να τραγουδάμε
ανεξάντλητα εμβατήρια για τη λευτεριά.
να ΄χουμε να τραγουδάμε
ανεξάντλητα εμβατήρια για τη λευτεριά.
Ποίημα του Κώστα Μόντη για τον Γρηγόρη Αυξνετίου