Τετάρτη 12 Αυγούστου 2015

Εθνικισμός ως παραγωγική εσωστρέφεια



Εν έτη 2015 και μέσα στον οικονομικό «Αρμαγεδώνα» που έχει κυριεύσει όλο τον πλανήτη  αναρωτιόμαστε πως άραγε θα μπορούσαν όλα αυτά που κατά καιρούς έχουν γραφεί για τον εθνικισμό να εφαρμοστούν στην σύγχρονη εποχή και να αποτελέσουν σανίδα σωτηρίας για τα Έθνη και τους λαούς τους.

Κατά αρχήν πιστεύουμε όλα αυτά που γράφτηκαν ή και γράφονται είναι καλά και άγια διότι πρέπει την κατάλληλη στιγμή να μπορέσει ο άνθρωπός να ανατρέξει στις γραφές και μέσα από εκεί να βρει λύσεις στα προβλήματά του.

Το εύλογο ερώτημα όμως είναι το αν την σημερινή εποχή που ολόκληρος ο πλανήτης έχει αλυσοδεθεί από το παγκόσμιο τοκογλυφικό τραπεζικό σύστημα, μπορούν να εφαρμοστούν αποσπασματικά εθνικοκοινωνικά μοντέλα επιτυγχάνοντας τους σκοπούς για τους οποίους δημιουργήθηκαν. 

Γνωρίζοντας πλέον ότι οι εμπνευστές των παραπάνω έχουν φροντίσει όχι μόνον να θεμελιώσουν συνταγματικά τις κινήσεις τους αποτρέποντας έτσι οποιαδήποτε διαφορετική λύση, αλλά και να επιτρέπουν την είσοδο στο πολιτειακό σύστημα χειραγωγημένων «ανατρεπτικών κινημάτων» έτσι ώστε να αποτελούν  βαλβίδες αποσυμπίεσες όταν το καλούν οι στιγμές, πιστεύουμε ότι δεν υπάρχει λύση μέσω της ανάμειξης με τα κοινοβουλευτικά «πράγματα».

Ποιος είναι όμως ο δρόμος μέσω του οποίου  μπορούν τα Έθνη να ξεφύγουν από αυτή τη μέγγενη της παγκοσμιοποίησης  που ολοένα και σφίγγει και πιο πολύ;

Ο μοναδικός δρόμος είναι το να αντιληφτούν οι Ινστρούχτορες ότι είναι ανάγκη  πλέον να πείσουν το κάθε άτομο ξεχωριστά και όχι τις μάζες, να στραφούν στην  εσωτερική αναζήτηση της ανθρώπινης οντότητας  και τους λόγους για τους οποίους ξεκίνησε η δημιουργία της πρωτόγονης κοινωνίας.

Η μοναχικότητα και ο ατομικισμός οδηγούν στην απομόνωση και στην καταστροφή αφού ο άνθρωπος ευημερεί μόνον όταν ταυτόχρονα με την δική του ανάπτυξη αναπτύσσεται και το κοινωνικό του περιβάλλον.

Ακόμα και νοσηρές συνήθειες της σύγχρονης εποχής όπως ο ναρκισσισμός και η εγωπάθεια  δεν έχουν λόγω ύπαρξης αφού με την διάλυση των κοινωνικών ιστών εκλείπει πλέον και αιτία δημιουργίας τους.

Δηλαδή ο άνθρωπος που μέσω του θαυμασμού καλύπτει τις ατέλειές του  δημιουργώντας είδωλα τα οποία θέλει να μιμηθεί, δεν υπάρχει κοινωνικοποιημένος αφού παραμένει απομονωμένος στο περιθώριο.

Οπότε η επιστροφή στους πραγματικούς λόγους της δημιουργίας του είναι μονόδρομος.

Πρέπει πλέον κάνοντας την εσωτερική του αναζήτηση να αρχίσει να αρκείται στα απαραίτητα τα οποία χρειάζεται για να ζήσει και να απαγκιστρωθεί από υλικές εξαρτήσεις που στις μέρες μας δεν τον αφήνουν να λειτουργήσει ελευθέρα.
Πρέπει να έλθει  σε απόλυτη ένωση με την γενεσιουργό αιτία, «την φύση»  και να παράγει τα απαραίτητα ανεξάρτητα με το αν η απόλυτη αστικοποίηση τον έχει τοποθετήσει ανάμεσα σε φέρετρα από σκυρόδεμα.

Και όσοι εξ’ αυτών έχοντας κάνει κατά το παρελθόν πολιτικές επιλογές βάσει των προσωπικών τους φιλοδοξιών και επιδιώξεων πρέπει να καταλάβουν ότι η διάλυση των Εθνών και ταυτόχρονα η πολτοποίηση των μαζών οδηγεί στην ανθρώπινη εξαφάνιση.

Διότι η αξία στην γήινη ζωή βασίζεται στις διαφορετικές συνήθειες και παραδόσεις των Φυλών του πλανήτη, που έχοντας διαφορετική εκκίνηση και ιστορική διαδρομή δημιουργούν την ευρύτερη έννοια του Έθνους.

Τι θα γινόταν αν θα ήμασταν όλοι ίδιοι;

Δεν θα υπήρχε κανένα ενδιαφέρον και η μονοτονία θα κυριαρχούσε.

Θα ήμασταν ένας πλανήτης αποτελούμενος από καλοκουρδισμένα ΡΟΜΠΟΤ που θα εκτελούσαν τις εντολές αδιάκοπα και δίχως αντίδραση.
Μήπως αυτό θέλουν τελικά οι εμπνευστές: 
  
Σίγουρα ΝΑΙ.

Τώρα ας έλθουμε στα καθ’ημάς.

Θα μπορούσε το Έθνος που γέννησε τον πολιτισμό, την αξιοκρατία, την ισοπολιτεία και την αριστοκρατία να εφαρμόσει εκ νέου τον Εθνικοκεντρισμό;

Θα μπορούσε το Έθνος που ενώ δίδαξε όλα τα παραπάνω σε όλο τον πλανήτη και τώρα πορεύεται δεμένο στο άρμα του Μαρξιστικού καπιταλισμού να αλλάξει πορεία και πόσο εφικτό είναι το ποθητό;

Πιστεύοντας στις ικανότητες των Ελλήνων είμαστε βέβαιοι ότι όλα όσα μέχρι πριν από εκατοντάδες χρόνια για τον Ελληνισμό ήταν αυτονόητα μπορούν και σήμερα να εφαρμοστούν διότι αν και έχουμε παραδοθεί τελευταία  στις υλικές απολαύσεις και ηδονές που έχουν σαν αποτέλεσμα την χαλάρωση και την αποχαύνωση του λαού, μια βίαιη επανεκκίνηση μετά από ένα απρόσμενο «χτύπημα» το αίμα θα αρχίσει να κυλά και πάλι έντονα στις φλέβες των Ελλήνων.

ΤΟ ΔΕΝΤΡΟ ΤΗΣ ΛΕΥΤΕΡΙΑΣ ΠΟΤΙΖΕΤΑΙ ΜΕ ΑΙΜΑ


Κατά βάση δεν πιστεύουμε ότι με την βία επικρατεί μια κοσμοθεωρία απλώς επιβάλλεται για λίγο καιρό.

Μετά πρέπει με υπομονή και πειθώ από τους κρατούντες που θα αισθάνονται υπηρέτες του λαού και όχι εξουσιαστές, εφαρμόζοντας οικονομική πολιτική με γνώμονα την ευημερία του συνόλου και όχι των ολίγων, βασιζόμενοι στον εγχώριο πλούτο και όχι στον δανεισμό να επικρατήσει και να επαναφέρει το Ελληνικό Έθνος στην εποχή που την άφησε ο τελευταίος ΑΞΙΟΣ κυβερνήτης: 

ο ΙΩΑΝΝΗΣ ΚΑΠΟΔΙΣΤΡΙΑΣ

Λύσεις υπάρχουν.

Θέληση, ψυχή χρειάζεται και πίστη στα ιδανικά ενός λαού που τον δόξασε όλη η υφήλιος από άκρη σε άκρη και τώρα βρίσκεται ταπεινωμένος στην γωνία της ιστορίας δεχόμενος καθημερινά τις υποτιμητικές υποδείξεις και παρατηρήσεις αυτών που κάποτε ζούσαν στο «σκοτάδι» των σπηλαίων.

ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ ΦΤΑΝΕΙ ΠΙΑ.

Κάνετε σήμερα την εσωτερική σας ΕΠΑΝΑΣΤΑΣΗ και πείστε τον εαυτόν σας ότι αξίζετε πολλά περισσότερα από τα ψίχουλα που σας πετούν υποτιμητικά οι σύγχρονοι δήμιοι, που ΕΣΥ τους κάλεσες με τις πολιτικές σου επιλογές.
Δεν φταίνε πάντα οι άλλοι.
Ήγγικεν η ώρα της μεγάλης απόφασης.     

ΠΥΡΓΟΣ 12/8/2015

ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΖΕΖΑΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ
ΕΘΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΗΛΕΙΑΣ