Ωιμέ !!
Τι μέρες ζούμε Θεέ μου.
Ο κομμουνιστής Τσίπρας κέρδισε προσωπικά το
δημοψήφισμα της 5 Ιουλίου 2015 με ποσοστό 61,5%.
Τρίζουν τα κόκαλα των παππούδων μας που πολέμησαν
τους κομμουνιστοσυμμορίτες το 46’ - 49’.
Η πηγάδα του Μελιγαλά ξερνάει ακόμα αίμα.
Ότι δεν κατάφερε ο ψυχανώμαλος Άρης και η παρέα
του με το κονσερβοκούτι, το κατάφερε ο Αλέξης και μάλιστα με τις ευλογίες των «τιμητών»
των θυμάτων του Μελιγαλά και των υπολοίπων τόπων μαρτυρίου των Ελλήνων
πατριωτών.
Για πρώτη φορά στην Ελλάδα μας οι μπολσεβίκοι κερδίζουν ένα τεράστιο ποσοστό σε μια
εκλογική (αν και καμουφλαρισμένη) διαδικασία και αυτό κάθε αυτό το αποτέλεσμα
θα το σφετεριστεί προσωπικά ο εμπνευστής του, το κόμμα του, και οι εντολείς
του.
Από την επόμενη ημέρα της 25 Ιανουαρίου 2015
αναρωτιόμασταν πια θα ήταν τα «δώρα» που θα ακολουθούσαν την επιτυχία της εκλογικής
μάχης στον Αλέξη από τους προστάτες του.
Τώρα έγινε σαφές ότι δεν υπήρχε μεγαλύτερο δώρο
προς ΑΥΤΟΝ από ένα καλοστημένο, με Εθνικούς προσανατολισμούς δημοψήφισμα που θα
αποτελούσε κόλαφο και ταφόπλακα για το πολιτικό παρελθόν(ΝΔ ΠΑΣΟΚ ΠΟΤΑΜΙΑ ΚΚΕ κλπ),
που έτσι και αλλιώς εξετέλεσε στο ακέραιο τις υπηρεσίες του και ήρθε η ώρα της
αποχώρησης από το πολιτικό σκηνικό.
Εμείς οι Εθνικιστές κατά βάση είμαστε υπέρ των
δημοψηφισμάτων αρκεί βέβαια να έχουν ξεκάθαρα ερωτήματα και να μην αποτελούν με
την ασάφειά τους ομηρεία για τον λαό.
Το συγκεκριμένο λοιπόν δημοψήφισμα είχε σαν
διακύβευμα το ΟΧΙ που με το άκουσμα και μόνον φέρνει στις μνήμες μέρες ΔΟΞΑΣ
και ΤΙΜΗΣ του Ελληνικού Έθνους για τους πατριώτες και εθνικιστές, άρα η επιλογή
από μεριά τους (απονήρευτα) ήταν ξεκάθαρη από την αρχή.
Το ΟΧΙ όμως «αναστατώνει» και τους απανταχού
επαναστάτες όλων των πολιτικών χώρων και έτσι αποτέλεσε ιδανική επιλογή εφ’
όσων αισθάνθηκαν ότι ήρθε η δική τους ώρα να εκφραστούν μέσα από τις
«δημοκρατικές» διαδικασίες.
Θα μας πείτε θα μπορούσε η απάντηση στο
δημοψήφισμα μιας κυβέρνησης που επιθυμεί την «ΡΗΞΗ» να έχει άλλη απάντηση εκτός
από το ΟΧΙ;
Μα φυσικά, αν αντέστρεφε την ερώτηση και ζητούσε
παραδείγματος χάριν:
Συμφωνείτε με την επιλογή της
κυβέρνησης να έρθει σε ρήξη με τους «ΘΕΣΜΟΥΣ» προκειμένου να κερδίσει καλύτερες
συνθήκες δανεισμού και διαγραφής του χρέους;
Οπότε η απάντηση θα κατευθυνόταν προς το ΝΑΙ αλλά
δεν θα είχε προφανώς όπως εξηγήσαμε πιο πάνω τα επιθυμητά αποτελέσματα και την
ίδια απήχηση.
Να λοιπόν ποιο είναι το «δώρο» που έκαναν στον
σύντροφο Αλέξη οι εταίροι μας:
Ένα τεράστιο εκλογικό ποσοστό που τον εδραιώνει
στη καρέκλα της διακυβέρνησης της χώρας για πολλά χρόνια προς τον «παράδεισο»
της παγκοσμιοποίησης.
Τώρα πως το κατάφεραν;
Εύκολη η απάντηση αφού έβαλαν τα γεράκια της
Ευρώπης να κινδυνολογούν, να απειλούν, να κλείνουν τράπεζες που αυτό και μόνον
αρκεί να προκαλέσει το κοινό Ελληνικό αίσθημα που είναι από την φύση του αντιδραστικό
σε κάθε επιβαλλόμενο δια της βίας «αγαθό».
Ποιος θα μπορεί από δω και μπρος να του κάνει
κριτική για τις επιλογές του αφού έχει ισχυρή εντολή να βγάλει την χώρα από τα
«αδιέξοδα»;
Ουδείς.
Ούτε καν οι κατά ιδεολογική τους θέση αντίπαλοί
του κοινοβουλευτικοί Εθνικοσοσιαλιστές, που όντας(;) εβρισκόμενοι με την πλάτη
στον τοίχο (κελιά, δικαστικές αίθουσες) έτειναν «χείρα φιλίας» και συνεργασίας
για το καλό τάχα του Ελληνικού Έθνους όπως ομολόγησαν δια στόματος του
ταλαίπωρου αρχηγού τους.
Με ποιο αντάλλαγμα όμως;
Πιθανόν καλύτερη αντιμετώπιση από την «ανεξάρτητη»
δικαιοσύνη που θα τους απαλλάξει από αμαρτίες του παρελθόντος και θα υπηρετήσει
πλέον άξια το σύστημα από την σκληρή θέση που είχε μέχρι σήμερα το ΚΚΕ.
Ένα ΚΚΕ που ως αντισυστημικό κουρέλι επέλεξε να
επικροτήσει ότι πολεμούσε μέχρι χθες, όχι δια μέσω της αποχής αλλά με δικό του ψηφοδέλτιο σπαταλώντας τεράστια
ποσά για την έκδοσή τους, αν και δεν έχουν ανάγκη εφόσον επί πολλά έτη η
προσφορά τους στο ΣΥΣΤΗΜΑ τους εξασφάλισε μια άνετη «διαβίωση».
Ευχόμαστε
για το κοινό καλό να βγούμε ψεύτες.
ΙΔΩΜΕΝ
ΝΙΚΟΛΑΟΣ
ΖΕΖΑΣ
ΕΠΙΚΕΦΑΛΗΣ
ΕΘΝΙΚΗΣ
ΔΡΑΣΗΣ ΗΛΕΙΑΣ
